"Lafını Balla Kesmek" ve Kaybolan Dinleme Terbiyesi

Konuşmak kolay, dinlemek zor… Hele günümüzde 'lafını balla kestim' diyerek araya girmeyi nezaket zannedenler çoğaldıkça, sohbetin tadı iyice kaçtı.

Sözün Balla Kesilmesi: Yeni Nesil Kabalık

Eskiden büyüklerin yanında söz kesilmezdi;
haddini bilmeyen, adabını bilmeyen hemen belli olurdu.

Şimdi biri çıkıyor, yüzünde süslü bir tebessümle:
“Lafını balla kestim…” diyor.
Sanki bal sürmekle kabalık tatlanıyor!

Oysa söz kesmenin adı değişmez:
Araya girmek araya girmektir.
Hem de çoğu zaman konuşanı değil, keseni ele verir.

Dinlemek Neden Bu Kadar Zorlaştı?

Günümüzün en büyük eksikliği sabır…
Herkes konuşmak istiyor ama kimse dinlemeyi bilmiyor.

Sohbet esnasında söz kesenlere bakıyorum;
çoğunun gözünde şu var:
“Sıram gelsin de ben konuşayım!”
Cümle bitmeden nefesi hazır.
Dinlemek bir yük gibi…

Bizim kuşakta dinlemek bir terbiyeydi.
Şimdi ise unutulan bir meziyet.

Kibarlık Maskesi Altındaki Acelecilik

“Lafını balla kesmek” aslında bir savunma mekanizması.
Kişi, kabalığını fark ediyor;
ama terbiyesiz görünmek istemiyor.
Bu yüzden araya bir kılıf koyuyor.

Ama dostum…
Kabalığın kılıfı olmaz.
Ne balla, ne şerbetle, ne çiçekle…

Söz kesmek, karşındakine “Senin sözünün önemi yok” demenin en kibar versiyonudur.

Sohbet Bir Akıştır, Zorlamayla Değil

Bir sohbetin güzelliği karşılıklı akıştadır.
Söz sırası kendiliğinden doğar.
Konuşan anlatır;
dinleyen o anlatının nereye varacağını merak eder.

Bugün bunu çok az kişi beceriyor.

İlişkilerdeki kopukluklar, tartışmalar, yanlış anlamalar…
Hepsi aynı kökten çıkıyor:
Dinleme eksikliği.

Telefon Çağı ve Kayıp Kulaklar

Pazar günü bile insanlar telefonla konuşuyor ama birbirini duymuyor.
Mesaj yazıyor ama göz temasını kaybetmiş.
Dinlemek yerine algılamak var artık.
O da yarım yamalak…

Eskiden mahalle kahvesinde saatlerce süren sohbetler olurdu.
Şimdi iki dakika bile sabır yok.

Söz Kesene Söz Bırakmayan Zamanlar

Ben bazen düşünüyorum:
Sözümüzü kesen mi çoğaldı, yoksa sabrımız mı azaldı?

Şuna inandım dostum:
İyi dinleyen, iyi konuşur.
Kötü dinleyen, kötü anlaşılır.

O yüzden ben karşımdakini dinler, bitirmesine izin veririm.
Söz ustalığı kadar sabır ustalığı da önemlidir.

PAZARIN SÖZÜ

Hayatın insanlara öğrettiği en büyük terbiyelerden biri şudur:
Her sözün bir vakti, her insanın bir hakkı vardır.
Sözün hakkı konuşmaksa, insanın hakkı dinlenmektir.

Bırak onlar balla söz kessin…
Biz, sohbetin balını dinlemenin içtenliğinde bulalım.

Sağlıklı kalın...