"Belediyecilik Afişle Olmaz"

Hizmet Varsa Neredeyse Görelim… Bir ilçe belediyesinin asli görevi; o ilçede yaşayan yurttaşların yaşam kalitesini yükseltmek, onların günlük ihtiyaçlarını karşılamak ve adil, şeffaf, sürdürülebilir hizmetler sunmaktır.

Ne var ki bazı belediyelerde bu temel görevler unutulmuş, yerine görsellik, reklam ve vitrin çalışmaları geçmiş durumda.

Peki belediyecilik neyi gerektirir?

İşte bir belediyenin reklamdan önce yapması gereken işler:

 Altyapı ve Üstyapı

• Yollar, kaldırımlar düzgün mü?

• Yağmur yağınca mahalleler göle dönüyor mu?

• Çöp ve geri dönüşüm sistemli mi?

 Çevre ve Yeşil Alanlar

• Yeni parklar yapıldı mı?

• Mevcut yeşil alanlar korunuyor mu?

• Ağaçlar sadece broşürlerde mi kaldı?

 Sosyal Hizmetler

• Yaşlılar, kadınlar, engelliler için destek var mı?

• Gıda, burs, giysi yardımı düzenli mi?

• Etüt merkezleri, toplum merkezleri açık mı?

 Kültür, Sanat, Spor

• Sergi, tiyatro sadece afişte mi?

• Gençlik için kurs var mı?

• Spor sahaları yapılmış mı?

 İmar ve Planlama

• Ruhsat düzeni sağlıklı mı?

• Kaçak yapılar takipte mi?

• Şehrin estetik planı var mı?

 Ulaşım ve Trafik

• İlçede trafik düzenlemesi yapılmış mı?

• Yaya yolu var mı, bisiklet yolu açılmış mı?

• Otopark sorunu çözülmüş mü?

 Şeffaflık ve Katılım

• Vatandaş talepleri dikkate alınıyor mu?

• Gelir-gider şeffaf mı yayınlanıyor?

Sokak Hayvanları

• Barınak var mı?

• Sokakta yaşayan hayvanlara bakım yapılıyor mu?

Bu sorulara 'evet' diyemeyen bir belediye, halk için değil; vitrin için çalışıyor demektir.

Songün Gazetesi olarak soruyoruz:
Afişlerle, sosyal medya paylaşımlarıyla belediyecilik olur mu?
Yoksa esas olan halkın hissettiği hizmet midir?

YAZI-YORUM

“VİTRİN DEĞİL, VİCDAN LAZIM!”

Bazı yerlerde belediyecilik artık bir vitrin sanatına dönüştü. Afişler göz boyar, sosyal medya parlatır ama çukurdan düşen yaşlı bir kadını, çamurda okula gitmeye çalışan çocuğu kimse görmez.

Oysa hizmet sessiz olur. Yol yapılır, gürültüsü yoktur. Çöp toplanır, kimse fark etmez. Ama yokluğu çok şey anlatır.

Bugün bazı yerel yöneticiler, "fotoğraf güzel çıksın" derdinde. Ama halkın çektiği çile kadraja sığmaz.

Ben buradan uyarıyorum:
Görüntüyle değil, gönülle yönetin bu milleti. Afiş yapmadan önce asfalt dökün. Broşür bastırmadan önce barınak yapın. Slogan atmadan önce sorunları dinleyin.

Çünkü belediyecilik halkın yüzünde gülümseme, sokakta güven, parkta huzur olmaktır. Gerisi reklamdır.

Sağlıklı kalın..